“Elke christen in Noord-Korea maakt de keus om te sterven voor Christus. Zonder die bereidheid houd je het niet vol om Hem te volgen.”

Een verbijsterende uitspraak van een Noord-Koreaan. Ik las het in het laatste nummer van Open Doors, de organisatie die al tientallen jaren vervolgde christenen ondersteunt. Een organisatie die niet betrapt kan worden op sensatiezucht, maar spreekt vanuit direct contact met de mensen ter plaatse.

Zaterdag 5 november houden zij hun jaarlijkse dag voor donateurs en belangstellenden. In de IJsselhallen in Zwolle. Daar zijn verhalen te horen, verteld door mensen die spreken uit eigen ervaring. Verhalen uit Pakistan, Colombia en Noord-Korea. Wie ooit een dergelijke dag meemaakte, zal niet snel vergeten te bidden voor de vervolgde kerk en voor ‘geheime christenen’ (mensen die geloven in Jezus, maar vanwege de vijandschap in hun omgeving hiervoor niet uit kunnen komen).

Maar die opmerking uit Noord-Korea. Zou u dit risico willen lopen voor uw geloof? Zou ik het kunnen?

Of is dit zoiets als het verzet in de 2e Wereldoorlog? Je zoekt het niet, maar wanneer het op je weg komt, ontkom je er niet aan en blijk je zoveel meer aan te kunnen dan je ooit dacht van jezelf. Als dat zo is, dan kun je de vraag, of je zelf zo stevig gelooft in tijden van vervolging, niet beantwoorden.

En denk aan Petrus. Eerst verloochent hij Jezus driemaal. Later (na Pinksteren, zou dat de reden zijn?) doet hij zijn naam eer aan: Rots. Er wordt verteld, dat hij uiteindelijk is gekruisigd in Rome. Op zijn verzoek niet als zijn Heer, maar zelfs ondersteboven.

Maar wat wij zelf ook zouden kunnen verdragen aan geweld en bedreiging, feit is dat christenen momenteel de meest vervolgde religieuze groep zijn in de wereld.

Voor ons ligt de dreiging anders. Voor ons gaat het niet om bedreiging en geweld (behalve voor joodse mensen in sommige grote steden van ons land). Voor ons ligt de dreiging in gewenning en laksheid. Het Laodicea – virus kleeft ons aan (Openbaring 3: 15). Of hebt u daar geen last van?

Een dag van Open Doors (of het lezen van het blad van die naam) is allereerst de moeite waard om op de hoogte te komen en te blijven van hoe het de Christenheid vergaat in onze wereld. In landen als Mexico, Colombia, Saudi – Arabië, Indonesië, enz., op de Malediven zelfs, dat duikparadijs. Zoals gezegd, het stimuleert tot gebed en meeleven.

Maar daarnaast is dergelijke informatie ook heel nuttig voor het eigen geloofsleven. Je wordt er door geconfronteerd met vragen over wat het geloof voor je betekent, wat je er mee doet en wat het met je doet. Misschien zou je het een regelmatige geloof – APK kunnen noemen. Of – omdat we nu eenmaal leerlingen zijn – een proefwerk. Niet als een dreigende test waardoor je kunt afgaan, maar als een stimulans om de boel fris en groeiend te houden.