Hebt u nog iets meegekregen van het carnaval? Voor iemand van

 boven de rivieren is en blijft het een wonderlijk verschijnsel.

Hossende, verkleedde mensen, die joelend en juichend de

polonaise lopen. Publiek – waaronder grootouders – die met

bewondering de prestaties volgen die langskomen in de optocht

van praalwagens.

En dat alles als voorbereiding van de Lijdenstijd. Dat was de

oorspronkelijke opzet. Nog even uitleven en dan dinsdagnacht

het askruisje halen en beginnen aan de periode van inkeer,

bezinning en soberheid. Wat er van die betekenis nog over is,

lijkt in veel gevallen niet zo bar veel te zijn.

Een duidelijk teken daarvan zag ik ooit in Friesland, waar in een

 van de dorpen de plaatselijke kroeg een carnavalsfeest

aankondigde op een zaterdagavond midden in de Lijdenstijd.

Hoe dol kun je het maken?

Maar goed, dat is in het noorden en daar kunnen ze het toch

al niet (vinden vele zuiderlingen).

Mijn eigen summiere ervaring met het feest begon in de tijd

dat ik als militair in Breda mijn opleiding kreeg. Vanuit de trein

zag je de gekkigheid al op de stations van Den Bosch en Breda.

Het was wel vermakelijk. Met een collega uit Sittard maakte

ik in zijn stad het festijn ooit mee. Als rechtgeaarde

noorderling was mijn conclusie: Leuk voor een keer.

Maar wat er mogelijk ook versleten is aan de betekenis van het

carnaval in het zuiden, ook in de rest van het land en in protes-

tantse kring is niet alles even duidelijk. Het is waar, het aantal

protestanten dat op de een of andere manier meedoet aan

een tijd van vasten op weg naar Pasen, groeit. Maar wat

betekent het bijvoorbeeld, dat wij niet zo goed meer weten

hoe we deze periode van het kerkelijke jaar moeten noemen?

Lijdenstijd, veertigdagentijd, tijd voor Pasen, vastentijd.

Namen hebben we volop. Maar heeft het gebruik van een

bepaalde naam – welke dan ook – betekenis? Zegt het iets

over hoe men deze tijd ziet of ervaart? De ene naam lijkt

behoorlijk neutraal (tijd voor Pasen bijvoorbeeld); de

andere geeft meer een concentratie op wat er gebeurd is

en wat dat voor ons betekent (Lijdenstijd).

Wie zal het zeggen? Uiteindelijk gaat het er om, dat wij weten

waar we mee bezig zijn en waarom. In ieder geval in deze

weken ‘op weg naar Pasen’, ons besef van wat Jezus

Christus heeft gedaan opfrissen. Gewenning aan dit

grote wonder van de liefde van God ligt immers voort-

durend op de loer. Wat hij heeft gedaan en wat dit

betekent; zowel voor de wereld, voor de christenheid, als

voor onszelf. Al zouden we daarvoor maar een paar minuten

nemen elk van deze veertig dagen, dan zou dat al heel veel

kunnen betekenen voor ons (geloofs)leven.

Even stilte, na en in alle rumoer.