‘Met mij en mensen van mijn generatie, moet u geen rekening houden. Als wij het nu nog niet weten zullen we het ook niet meer leren. De jongeren, daar gaat het om.’

De man, die dit tegen mij zei, was negentig jaar.

Ik moest weer aan hem denken, toen ik een verhaal hoorde over een gemeente waar men druk bezig was geweest om te bekijken hoe het gemeenteleven verbeterd kon worden. Een aantal gemeenteleden had diverse keren ieder uitgenodigd om mee te denken en mee te praten. Er waren er die dat ook hadden gedaan. Het resultaat lag nu op tafel en zag er veelbelovend uit voor de toekomst en voor het mee kunnen doen van de jongeren.

Toen kwam de beslissende avond. De ‘grijze golf’, die tot nu toe niets van zich had laten zien en horen, kwam, zag en veegde de voorstellen van tafel. Alles moest maar blijven zoals het was.

De uittocht van jonge gezinnen uit deze gemeente zal nu wel verder gaan.

Het is een bekend verschijnsel.

Geruststellend is het in ieder geval dat deze dingen gebeuren zonder lijfelijk geweld. In het verleden is dat wel anders geweest. Lees maar eens het boek ‘Het Psalmenoproer’. De invoering van een nieuwe Psalmberijming leidde enkele eeuwen geleden tot pittig ‘hooligangedrag’.

Maar wat moet je er mee? Hoe gaan we de toekomst in? Soms bezoek ik een dienst in de Jeruzalemkerk in Amsterdam. Een dienst, gevuld met een groot aantal twintigers en dertigers. Een inhoudelijk stevige preek. Een rustige, vertrouwde orde van dienst. Een geweldige organist en een prachtige muziekgroep voor de begeleiding van een aantal liederen buiten het Liedboek.

En Delfshaven, de Pelgrimskerk. Daar deden dit jaar 44 mensen belijdenis en een aantal van hen werd gedoopt.

Wat is het geheim van deze ‘orthodox light’ kerken?

Volgens mij is dat hetzelfde wat jaren geleden het motto was van Youth for Christ: Verankerd aan de Rots, stromend op de tijd.

Geen zwak gedoe over het wel of niet bestaan van de hel of over de vraag of Jezus wel of niet ook God was, geboren uit een maagd. Dat zijn hersenspinsels die in de loop van de eeuwen al zo vaak naar voren gekomen en weerlegd zijn.

Wel creativiteit. Zowel vanuit het verlangen om de buurt te bereiken en te dienen, als om de eigen jongeren en elkaar te leren wat het betekent om Jezus, Verlosser en Heer, na te volgen.

Maar ja, de geldstroom komt vooral van een generatie die soms sterk hangt aan de oude vormen. Een generatie, die er niet altijd oog voor heeft dat vormen altijd veranderen. Of men dat nu wil of niet.

Maar het gaat toch om de inhoud en om de vraag op welke wijze die (‘voor Jood en Griek’) verstaanbaar kan worden gebracht?

Het doel van de kerk is niet om de boel draaiende te houden, maar om leerlingen te maken. Althans volgens Jezus, de Heer van de Kerk.