‘Sociale media’ worden ze genoemd. Twitter, Facebook, Hyves, enz. Zo nu en dan lees je, dat iemand zich afvraagt hoe sociaal ze dan wel zijn. Mensen gebruiken nogal eens erg veel tijd aan het rondkijken op internet. Tijd, die dus niet gebruikt kan worden voor echt contact.

Zelf doe ik er ook aan mee. Naar ik hoop, op gepaste wijze. Met twitteren ben ik begonnen om een paar van mijn zonen te volgen. Lang niet altijd weet ik waar zij mij bezig zijn en wat ze aan het doen zijn. Twitter blijkt dan een bron van informatie te zijn. Waar zij zijn en waar zij mee bezig zijn. Bovendien haal ik van Twitter nogal wat nadenkers. Ik volg daar bijvoorbeeld C.S. Lewis. Hij is weliswaar in 1963 overleden, maar uitspraken van hem komen dagelijks voorbij en zijn meestal erg de moeite waard.

Via Skype zie en spreek ik mijn kleinkinderen in Noord – Afrika regelmatig. Deze – en andere – stukjes komen allemaal op mijn website (www.pieterboomsma.eu). Het verbaast mij steeds weer hoe het kan dat elke maand honderden mensen die site bezoeken. Ik zou dan willen weten wie dat zijn en hoe ze de site gevonden hebben. Daar is het sociale contact dus behoorlijk eenzijdig.

 Facebook, daar vind ik de talloze foto’s van mijn dochter. En zet je er zelf iets op, dan is het verrassend hoe snel en van wie je een reactie krijgt. Toch weer wel sociaal dus.

Hoe zou de wereld er uit zien zonder internet? Wilde ik vroeger een Bijbeltekst zoeken, dan greep ik naar de Concordantie. Nu ga ik naar BIBLIJA.net en krijg daar in een mum van tijd een volledig overzicht van alle plaatsen waar een bepaald woord of een uitdrukking voorkomt.

Maar het vreemde is, dat het wel lijkt alsof er minder tijd over blijft, juist doordat er meer mogelijkheden zijn om contacten te onderhouden en om sneller te werken.

Of vreemd? Waarschijnlijk is het zo, dat er meer discipline nodig is naarmate er meer mogelijk is. Met alles wat zich in de loop van de tijd heeft aangeboden, is het bijzonder gemakkelijk geworden om tijd te verdoen. En discipline is niet ons sterke punt vrees ik. ‘Ons’ sterke punt?

Even een verbreding dan. Dat bijvoorbeeld jongeren in het verkeer vrij ruig bezig kunnen zijn ligt voor de hand. Hormonen spelen op en je bent niet stoer wanneer je een hand uitsteekt wanneer je de bocht om gaat. Maar hoeveel ouderen geven dat signaal wel? Het geloofsleven. Weinig mensen zullen denken dat wij er wat dat betreft florissant bij staan. Bijbelgebruik, gebedsleven, kerkelijke trouw, je moet het niet overdrijven stelt menigeen wanneer het ter sprake komt. Waarom zou je daar meer tijd aan moeten besteden dan aan internet of Tv – kijken? Goede vraag. En het antwoord is alleen te geven wanneer je hebt ontdekt hoe verruimend en verrijkend de zaken zijn die met het geloven te maken hebben. Wanneer je er de tijd voor neemt tenminste.

Als het goed is, is niets zo sociaal als de omgang met God en de mensen.