Hopelijk kent u dat. Weet hoe vaak heb je een bijbelverhaal gelezen. Je kunt het zo navertellen. Maar dan ineens zie je iets staan dat je verrast. Nooit opgevallen.

Vanmiddag had ik die ervaring weer eens.

Dat Jezus, na zijn terugkomst uit de dood, weliswaar dezelfde, maar toch anders was, was me wel duidelijk. Twee voorbeelden had ik daarvoor. Het eerste bestond uit de ligging van de doeken waar zijn dode en verminkte lichaam in gewikkeld was voor zijn begrafenis. De doek, die over zijn hoofd had gelegen, was netjes opgevouwen aan de kant gelegd. Maar de rest, zo lees ik het verslag in het Evangelie tenminste, lag als een soort lege huls, een cocon, op de plaats waar zijn lichaam was neergelegd.

Het tweede voorbeeld was één van de verschijningen aan zijn leerlingen. Zij hadden zich opgesloten in een huis. Ramen en deuren dicht, kennelijk bang dat ook zij gevangen zouden worden genomen. Ineens stond Jezus in hun midden.

Dezelfde, maar toch totaal anders. Hij kan met zijn volgelingen eten, maar heeft volgens mij geen voedsel meer nodig. Hij zoekt hen op, praat met hen, geeft nieuwe opdrachten, maar het is allemaal zo onverwacht en zo nieuw, dat zelfs zijn beste vrienden hem eerst niet herkennen.

Maar vanmiddag kwam daar dus nog een verrassende ontdekking bij.

Ik las Matteüs 28. Deze evangelist vertelt het verhaal van de opstanding anders dan zijn collega’s Lucas en Johannes. Misschien komt dat door het verwarrende van de hele situatie. Je zult het maar meemaken. Bij de laatste twee schrijvers is de steen weggerold van het graf wanneer de vrouwen komen om het lichaam van hun Heer te verzorgen.

Maar Matteüs vertelt het anders. Zoals hij het beschrijft, sluit het aan bij de twee voorbeelden die ik noemde.

De vrouwen komen bij het graf, de aarde begint te beven, een engel daalt af, loopt naar het graf, rolt de steen weg. Daarna nodigt hij de Maria’s uit om te komen kijken: “Wees niet bang, ik weet dat jullie Jezus, de gekruisigde, zoeken. Hij is niet hier, hij is immers opgestaan, zoals hij gezegd heeft. Kijk maar …”

Zoals Matteüs het vertelt, heeft Jezus dus het graf verlaten, terwijl dat nog afgesloten was met die enorme steen.

Zelf was ik tot nu toe uitsluitend uitgegaan van de versie van de andere evangelisten. Maar gezien het vervolg, die verschijning in dat afgesloten huis, zou Matteüs gelijk kunnen hebben. Waar dan die verschillen vandaan komen? Zoals gezegd, de verwarring moet op die dag compleet zijn geweest. Maar vooral zal het de schrijvers zijn gegaan om de gebeurtenis zelf. Hoe de volgorde van de handelingen ook is geweest. Jezus leeft. En Paulus weet zelfs te vertellen (1 Korintiërs 15) dat meer dan 500 mensen hem hebben gezien. En, vertelt hij daarbij: “De meeste van deze getuigen leven nog”. En dan te weten, dat in het Jodendom een zaak met twee getuigen al vaststond.

En bij die bijna 500 is het niet gebleven.