Zo intensief als we op weg kunnen zijn naar Kerst en Pasen, zijn we dat gewoonlijk niet naar Pinksteren. De temperatuur stijgt, de dagen worden langer, de belangstelling voor wat de kerk te bieden heeft, voor wat er te vieren valt, verschuift wellicht. Onderweg naar Pinksteren, krijgt Hemelvaart een heel eigen invulling, zeker wanneer het weer meewerkt.
Wat valt er te vieren op die dag? Jezus vertrekt, en al belooft hij zijn mensen niet ‘als wezen’ achter te laten, zo voelen zij zich waarschijnlijk wel. En nog altijd kun je mensen horen zeggen, dat het zoveel gemakkelijker zou zijn om te geloven wanneer je Jezus eens zelf zou kunnen ontmoeten. Toch kan het belang van deze dag niet worden overschat. Het is een belangrijke stap in het hele proces van Jezus’ werk. De overwinning van de dood met Pasen moet worden uitgewerkt. Het vertrek van Jezus, terug naar zijn Vader, is daartoe noodzakelijk. Zelf zegt hij er van, dat hij terug moet gaan omdat dit nodig is voor het doorgaan van zijn werk. Werk, dat zo enorm hoopgevend en bevrijdend was. Maar dat was het tot nu toe haast alleen voor mensen in Israël en er is nog een wereld te winnen. De aanwezigheid van Jezus op aarde kent een beperking. Als mens kan hij immers maar op een plaats tegelijk zijn. De ‘einden der aarde’ wachten nog, zoals hij aangeeft. En zou hij blijven, dan blijft Pinksteren wat het is: het joodse oogstfeest.
Dat feest schaft Jezus niet af, maar hem staat nog een andere oogst voor ogen: ‘Maak alle volken tot mijn leerlingen’. Maar hoe moet dat gebeuren? Wat is daarvoor nodig? De mensen, die aan dat werk moeten beginnen, zijn niet anders dan een groepje nogal angstig bij elkaar schuilende vrouwen en mannen. De meesten van hen bepaald niet geschoold in de Schriften. Wat valt er van dezen te verwachten? Weinig tot niets voorlopig. Jezus zegt dan ook, dat zij moeten wachten. En als het om onszelf gaat? Wat is onze werfkracht? In welke mate zijn we aantrekkelijk als christenen, zodat mensen geïnteresseerd raken? En wanneer u het met mij eens bent, dat we heel wat beter uit de verf zouden moeten komen, wat is daarvoor dan nodig? De uitnodiging van Jezus om mensen tot zijn leerlingen te maken, staat nog steeds. Toch lijkt dit in ons deel van de wereld niet zo best te lukken. Waar kan dat aan liggen?
De leerlingen destijds waren voor het grootste deel ‘gewone mensen’, net als wij. Toch is door hen het gezicht van de wereld veranderd. Wat is er met die mensen gebeurd? Net als wij kenden zij de verhalen. Goed, zij hadden het van dichtbij meegemaakt. Maar voorlopig zitten ze achter gesloten deuren te bidden. Bang zijn ze voor wie er buiten zijn. En de straat op gaan en het verhaal van Jezus vertellen, dat zit er nog niet in.
Komt het bekend voor? Wat wordt het effect van Pinksteren?