Twee classes belegden samen een ambtsdragers conferentie met als thema: Verslaving. Sex, games, drugs, alcohol, nicotine, eten. Er is veel keus op het verslavingsveld. Lang is gedacht dat verslaving een kwestie was van een zwakke wil alleen. Het blijkt een zaak te kunnen zijn van erfelijkheid, maar in ieder geval heeft dopamine, een (geluks)stofje in de hersenen er mee te maken. Hoe dan ook, verslaving maakt veel kapot en wat doe je er aan en kun je er mee als gemeente.
Soms herken je het, omdat gedrag verandert. Soms betrap je een stiekeme drinker. Soms draagt iemand de geur van alcohol met zich mee. Maar die figuur, die ’s avonds in zijn kamertje internet afschuimt en zijn relatie in gevaar brengt? En als kerkmens wil je toch ook geen ‘heksenjager’ worden?
Toch, als ‘slaven van Christus’ zijn we verantwoordelijk voor elkaar. Daarom mag er ook in de kerk best meer aandacht zijn voor dit groeiende probleem. Al zou je alleen maar het adres van de dichtstbijzijnde AA – groep bekend maken. Een andere mogelijkheid om verborgen kwaad boven water te krijgen zou de inzet van een jaarthema ‘verslaving’ kunnen zijn. In ieder geval helpt het wanneer deze sluipmoordenaar aandacht krijgt.