Sommige berichten lijken zo ‘niet Pasen’.
De kerk in Nederland krimpt. Sommige politici doen hun best om het geloof achter de voordeur te krijgen. Het is nog geen China, waar hier en daar de kruisen van de kerkgebouwen moesten worden verwijderd, maar minder van de kerk merken schijnt het beter toe. Nu zelfs weer een poging om de dienstverlening van het bevolkingsregister aan de kerken te beëindigen. Een beetje zielig zo langzamerhand. Over andere organisaties wordt niet gesproken in het voorstel. Zelfs al een krantenkop die sprak over de afnemende maatschappelijke betekenis van de kerk. Kennelijk was men even vergeten, dat er heel erg veel vrijwilligers vanuit de kerken laten zien hoe maatschappelijk betrokken zij zijn. Schuldhulpmaatjes bijvoorbeeld en ander diaconaal werk.
En hier en daar is er een theoloog die het licht heeft gezien en ons vertelt dat het allemaal anders is dan de vrienden van Jezus het ons vertellen.
Het zij zo. We zullen het allemaal doorstaan en overleven.
Maar de overwinning welke we vieren met Pasen, zou anders doen verwachten. In ieder geval in het gevoel van velen. Is dat terecht? Jezus’ overwinning was groots en moet gevierd worden. Voluit. Pasen is het belangrijkste feest in de christelijke kerk. Maar betekent dat, dat we een garantie hebben voor succes? Natuurlijk, de kerk in de rest van de wereld groeit. Wij hebben het nu lastig. Dan kun je nadenken over de reden waarom dat zo is en dat is goed en nodig. De secularisatie, de verwereldlijking, zit ook ons in het bloed. De vraag hoe dat komt en wat we daartegen kunnen doen is van belang. Maar daarbij kan niet worden vergeten dat Jezus ons heeft gewaarschuwd. Het zal niet gemakkelijk zijn om hem te volgen, dat was wat hij ons vertelde. De schrijver C.S. Lewis ging zelfs zo ver dat hij zei dat hij het geloof niet zou aanraden aan wie rust en gemak zocht. En hij had mijns inziens gelijk.
Nee, Pasen is niet een succesverhaal voor ons allereerst. Wel voor God. Immers, wat is er gebeurd?
In de eerste plaats zijn wij vrijgekocht en horen we weer bij God thuis. De zinloosheid en machteloosheid, waar veel mensen aan lijden, is niet langer aan de orde. God heeft zich met ons verzoend en geeft ons totaal nieuwe mogelijkheden. Zo sterk, dat Jezus spreekt van ‘opnieuw geboren worden’. Er is nog kwaad, maar we staan daar niet langer tegenover met lege handen. We hebben de kracht, de Geest gekregen, om er tegenin te gaan. ‘Jullie heel anders’, schreef Paulus. ‘Jullie hebben Christus leren kennen.’
Het zou niet zo gek zijn wanneer de viering van het Paasfeest dit jaar ons weer wat vrijmoediger maakte. We hebben niet alleen een sterk verhaal, maar het is ook nog eens een verhaal dat God zelf wil bevestigen. Wij mogen delen wat we van hem krijgen. En naarmate we meer geven, ontvangen we meer. Niet aan bezit of gelijk. Maar aan vertrouwen en vrede met God en elkaar.