Door te weinig democratische zetels in Congres en Senaat, bleek Obama minder te kunnen dan hij had gehoopt. En mevrouw Merkel kreeg haar boodschap ook terug als een boemerang. Maar beiden geven de moed niet op en blijven aan hun keuzen vasthouden. Het kan. Dat is een overtuiging waarvan ik graag meer zou zien in onze kerk. Bij landelijk missionair – en jongerenwerk proef ik het; bij de diakenen al net zo. En verder? Er zijn zoveel mensen die zich inzetten, er is zoveel creativiteit. De voorbije twee zondagavonden heb ik er iets van gezien. Twee keer een kerk vol, ’s avonds om zeven uur. Ouderen, jongeren, kinderen. En waardoor? Omdat er in de gemeente een aantal mensen was dat, met meewerking van de kerkeraad, de dienst eens anders aanpakte. Er werd mijns inziens niets tekort gedaan aan de inhoud, maar de verpakking was veranderd. Mensen werden daardoor verrast. Vermoedelijk stonden zij, omdat niet alles nogal voorspelbaar was, ook meer open om mee te doen. Als voorganger merk je dat – of en hoe men ‘er bij’ is. Dat betekent ook, dat het dus niet alleen gaat om wat er ‘gepresenteerd’ wordt. Hoe de kerkganger aanwezig is, dat is van doorslaggevend belang. Je kunt nog zoveel organiseren, als men niet mee doet is het lucht. En je kunt nog zo traditioneel bezig zijn, wanneer de aanwezigen betrokken zijn, gebeurt er iets.
Laten we de goede moed en de durf van Angela Merkel en Barack Obama voor ogen houden. Het gaat om Gods kerk en dan kan er veel.