Een mens kan natuurlijk niet te allen tijde verrast, verwonderd en dankbaar zijn. Maar toch … Het zou jammer zijn, wanneer er niet momenten waren waarop dat wel het geval is. Je kunt nu eenmaal liefde, betrokkenheid, niet voor lief nemen en doen alsof het allemaal de gewoonste zaak van de wereld is.
Dat is het niet!
Van Rousseau (rond 1700) wordt verteld dat hij heeft geprobeerd een kind volledig af te zonderen. Er mocht geen beïnvloeding van buitenaf zijn. Het verwachtte effect moest een onbedorven mens zijn. Het experiment schijnt volledig mislukt te zijn.
Een mens heeft aandacht en waardering nodig. Je vrouw/man, je partner, je ouder, je kind, heeft er recht op zo nu en dan te horen en te merken dat er sprake is van liefde en dankbaarheid. Knuffelen is bevordering van groei, het is voeding. Je zou haast zeggen dat het is ‘als mest op de akker’. Een relatie, welke dan ook, zonder zoiets, verstoft en verdord.
En dan is het Advent. Op de golven van de gezelligheid drijven we toe naar Kerst. Hoewel de geboorte van Jezus waarschijnlijk meer halverwege het jaar heeft plaatsgevonden, vieren we in de donkere dagen zijn komst. Advent is een tijd van bezinning. Althans dat is de bedoeling. Oneerbiedig gezegd: het is knuffeltijd. Waar de komst van Jezus het ultieme teken is van de liefde van God, krijgen wij de kans om onze verbondenheid met de Heer op te frissen. Hij kwam en de manier waarop maakte hem uitermate kwetsbaar. Nog geen twee jaar oud was Hij en met zijn ouders moest Hij vluchten. De kerk in Egypte is vol van verhalen waar het gezin van Jozef en Maria wel niet allemaal geweest is en wat er niet allemaal gebeurd is. Wonderen worden verteld, gedaan door dit kleine Kind. Volwassen geworden, leeft Hij onbegrepen en verworpen. Maar Hij kwam!
In ons dagelijks bestaan nemen we meestal dit wonder van Gods liefde voor kennisgeving aan. We staan er niet zo bij stil hoe bijzonder het is dat God in Jezus naar ons heeft omgezien. Juist ook daarom vieren we Advent en Kerst. Om weer te gaan beseffen wat er voor ons gedaan is. Om weer te laten doordringen dat wij door deze daad van God bevrijd zijn; overgezet vanuit het duister in het licht.
Misschien ligt het er aan dat wij het godloze bestaan niet zozeer ervaren als duisternis en daardoor het besef van bevrijd zijn niet kennen. Maar dat is wel wat er gebeurd is. Door de komst van Jezus, zijn we geen slaven meer (‘kan ik er wat aan doen?), maar kinderen van God.
Advent is de tijd waarin wij de kans krijgen om weer opnieuw te ontdekken hoe bijzonder het is dat wij kunnen leven in relatie met God. Dat we uitgenodigd zijn om de liefde die Hij voor ons heeft te beantwoorden. Is dat een beetje gelukt? Dan is het nu tijd om het Kerstfeest te vieren als een tijd van verwondering en dankbaarheid.