Opruimen, ontspullen, dat is de opdracht waar ik momenteel mee bezig ben. Niet mijn favoriete klus, maar het is zo nu en dan wel verrassend wat er tevoorschijn komt. Zo vond ik een papier met 12 regels. Deze zijn opgesteld door de Cedarview Community Church in Newmarket, Canada. Het zijn regels voor een goede relatie en de meeste er van lijken me net zo geschikt voor het samenwerken in de gemeente. Misschien niet slecht om ze door te geven (enigszins aangepast) nu het nieuwe seizoen binnenkort gaat beginnen.

 

1.     Wees nooit beiden direct boos.

 

2.     Schreeuw nooit tegen elkaar, tenzij het huis in brand staat.

 

3.     Gees toe aan de wensen van de ander als een oefening in zelfdiscipline als je geen betere reden kunt bedenken.

 

4.     Als je moet kiezen tussen zelf een goede beurt maken of de ander, kies de ander.

 

5.     Als je kritiek hebt, breng die met liefde.

 

6.     Haal nooit oude koeien uit de sloot.

 

7.     Negeer liever de hele wereld dan elkaar.

 

8.     Laat de dag nooit eindigen zonder dat je ten minste één vriendelijk woord hebt gezegd of een compliment hebt gegeven aan je partner of collega.

 

9.     Ontmoet elkaar nooit zonder een hartelijke begroeting.

 

10.                        Deze is helemaal voor huwelijk en partnerschap. Houd je bed voor de liefde en de slaap. Ruzie nooit in bed. Als er iets moet worden uitgepraat, sta op en doe het ergens anders. Het ‘huwelijksbed’ is heilig.

 

11.                       Ben je fout geweest, zorg dan dat je het uitpraat en vergeving vraagt. Zie ook Efeziërs 4: 26).

 

12.                       Vergeet niet, dat er twee nodig zijn voor een ruzie. Degene, die zich het minst zeker voelt, zal het meeste praten.

 

Of ze allemaal even nuttig zijn weet ik niet, maar als materiaal voor bezinning lijken ze mij best nuttig. Uiteindelijk heeft elke relatie zo nu en dan een opfrisbeurt of APK nodig.

 

Waar dat zeker voor geldt is de relatie met de Heer.  Hoewel ik er zeker al wel enige persoonlijke ervaring mee had, zijn mijn ogen vooral geopend voor het grote risico van sleur in het geloven door het lezen van een boek van C.S. Lewis. ‘Brieven uit de hel’ is de titel. Inmiddels al een oud boek, maar er is een nieuwe vertaling van. Het boek gaat over een jonge duivel die als opdracht heeft te voorkomen dat een student belangstelling krijgt voor het christelijk geloof. De brieven komen van zijn oom, een  duivel met een hoge positie in de hel. Eén van de tips is, dat mocht de jonge student in aanraking komen met christenen, zorg er dan voor dat zijn bijbellezen en bidden tot sleur verwordt. Dan is er verder weinig gevaar dat het allemaal serieus wordt.

 

Het is maar dat we het weten. Want ook al komt deze tip uit verdachte helse hoek, het is daarom niet minder waar mijns inziens.

 

Wellicht moeten we ook wat ons geloof betreft zo nu en dan opruiming houden om nieuwe bloei een kans te geven.