Samen op Weg
Via Stiens kwam in 1985 het werk voor de landelijke synode op zijn pad. Collega ds. Schravendeel die in het naburige dorp Ferwert stond, hield op als bestuurslid en droeg vervolgens Boomsma voor. Vanaf 1991 leidde hij het hoogste bestuurlijke orgaan van de GKN. ,,Het waren prachtige jaren. Ik genoot van het bestuurswerk en de internationale contacten die je had. Het was tegelijk ook een spanningsvolle tijd. De Gereformeerde Bond stapte uit het Samen op Wegproces. Ze konden zich niet vinden in hoe de toekomstige kerk er qua structuur uit zou zien. Persoonlijk vond ik die gebeurtenissen wel moeilijk, want ik stond ineens tegenover mensen waarmee ik wel op dezelfde geloofslijn zat.”
Wel was duidelijk dat het Samen op Wegproces niet te stoppen was, blikt de voormalige preses terug. ,,Het ging stap voor stap, maar ik heb nooit getwijfeld of de verenigde kerk er zou komen. Punt was alleen dat we zó graag wilden dat iedereen meeging, maar dat is uiteindelijk niet gelukt. Op 12 december 2003, toen de stemming was geweest in Utrecht, was ik ’s avonds in de Domkerk bij de kerkdienst ter gelegenheid van de kerkvereniging van gereformeerden, lutheranen en hervormden. Wat voor gevoel ik toen had? Zuchtend. Net zoals met een verhuizing. De dozen waren uitgepakt, maar dan moet het werk nog beginnen. Dat is eigenlijk nog niet af. Waar we achteraf gezien gefaald hebben als synode is dat we te weinig oog hebben gehad voor de financiële positie van de kleine kerken en dat de kerk centralistischer is geworden. Toch geloof ik dat de PKN een goede koers volgt. Met ds. Jan-Gerd Heetderks, ds Bas Plaisier en directeur Haaije Feenstra staan er mensen aan het roer die staan voor wat ze zeggen en dat doen vanuit bewogenheid met de Kerk.”
Na Stiens diende Boomsma nog twee gemeenten. Eerst Apeldoorn (1988) waar hij ,,20 collega’s” heeft en vervolgens zijn huidige standplaats Nijverdal (1997). ,,In Nijverdal heb ik twee collega’s en is er één preekplaats.” Dat maakt dat hij ook niet elke zondag hoeft voor te gaan. Preekbeurten had hij echter genoeg. Boomsma wordt nog regelmatig in Fryslân gevraagd. ,,Bijvoorbeeld in Stiens, Warten en Leeuwarden. Ik vind dat wel mooi, zeker als ik dan ook nog in het Fries mag preken.”
Naast het predikantswerk heeft hij altijd tijd vrij gemaakt voor bestuurswerk buiten de kerk. Boomsma is voorzitter van de Stichting Sneek ’40-’45, voorzitter van de Stichting Leprazending Nederland en vice-voorzitter van de Raad van Commissarissen van het Friesch Dagblad. ,,Ook plaatselijk, hier in Nijverdal, zit ik in diverse commissies.”
Niet alleen op de kansel maar ook via boeken en artikelen heeft Boomsma altijd mensen weten te raken. Van zijn hand verschenen verschillende publicaties, zoals Fantastisch geloven (1993); God, van wie allemaal? (1997); Het doet je altijd wat (1999); en bijna 25 jaar columns in Centraal Weekblad. Zijn twee meest recente boeken schreef hij met zijn zoons. Vorig jaar verscheen De Bijbel, wat vind jij?, wat hij schreef met zoon Arie. Het behandelt vragen die jongeren stellen over de Bijbel en God. ,,Onlangs is Weerwoord verschenen. Dat heb ik geschreven met Arie, die wel gelooft, en met Klaas, die stelt dat ie niet kan geloven.” Het boekje past in de lijn van het E0-programma waarin een niet-gelovige en gelovige met elkaar in gesprek gaan. Vandaag wordt tenslotte een bundel van zijn columns gepresenteerd: En dan is het maandag.
