Leuk onderzoek was dat. Wat bepaalt ons stemgedrag? Het bleek, dat een brildragende politicus de voorkeur kan hebben omdat hij door zijn bril betrouwbaar overkomt. Hoezo partijprogramma?
Italië, zo langzamerhand de politieke hofnar van Europa, kent een politiek leider die voor vrouwelijke kandidaten vooral op hun uiterlijk lijkt af te gaan. In Afrika stemt men veelal op een lid van de eigen stam. In Almere zei een jongedame dat zij had gestemd op de partij waar haar ouders altijd op stemden. Wat bepaalt ons stemgedrag?
Soms wordt gezegd, dat een (te) groot deel van Nederland stemt vanuit onvrede. Ik zou mij daar iets bij kunnen voorstellen wanneer het gaat om de behandeling van (al of niet uitgeprocedeerde) asielzoekers. Of om bepaalde exorbitante salarissen en/of bonussen. Maar welke partij maakt zich daar echt druk om?
Veiligheid is een kwestie – nu en dan, hier en daar, begrijpelijk. ‘Rotjochies’ hebben niet het recht om welke straat dan ook te beheersen. Evenmin als jeugdige fietschaoten. Maar verder? Natuurlijk kan er in onze samenleving nog heel wat verbeterd worden, maar hebben wij recht van klagen? Of zijn we geworden tot een land van verwende pubers? Een land van mensen die van de overheid verwachten dat deze zorgt dat het leven ‘leuk’ is voor ons allemaal?
Ik vrees, dat de mens niet altijd wikt, maar zich van alles aan laat praten om daarna te reageren vanuit onlustgevoelens. Riskant, want dat schept ruimte voor ‘big brother’, die met behulp van ordetroepen zorgt voor netheid en veiligheid. Maar waar dan de vrijheid blijft heeft de geschiedenis ons al laten zien (bijna schreef ik: ‘geleerd’).