Reveil Magazine

Hij kwam uiteraard voor de rechter. De bezorger, die werd aangesproken op zijn rijgedrag en toen drie keer over de man heenreed die het had gewaagd om dat te doen. Dood door schuld lijkt mij; door een wel erg kort lontje vermoedelijk. En wat bewoog deze jonge chauffeur? Met enige regelmaat heb ik zelf een bezorger aan de deur. De bovenbuurvrouw bestelt nogal wat en is lang niet altijd thuis. Aanbellen dus, het pakket om de deur werken en wegwezen. Haast, haast. Want veel bezorgers worden per pakket betaald en moeten dus wel opschieten. Ik vrees, dat het gaat om de werksfeer van menige jongere. Okay, het minimumloon gaat omhoog, maar kun je daarna redelijk rondkomen? Het gevaar van opgefokt gedrag blijft bestaan vrees ik. De flitsbezorgers van maaltijden en boodschappen fietsen kris kras over straat, want de belofte is immers dat je maar een paar minuten hoeft te wachten op je bestelling. Goed, het is een probleem in de stád. Maar waar het mij om gaat, is de groeiende kloof tussen arm en rijk, tussen wie heeft en wie niet - of minder heeft. Die kloof is te groot en wordt steeds breder. Meer is immers nooit genoeg. En wie voor een euro geboren is, wordt zelden of nooit meer. En wie meer heeft dan nodig is, ziet dat graag groeien. Het wordt tijd dat wij, christenen, duidelijker aangeven dat je best veel mag hebben, maar dat je dat dan wel goed moet gebruiken en dat je  - om met Jacobus te spreken – het niet kunt verdragen als je naaste tekort komt. Toch?