Eerst was er de reclame van het Humanistisch Verbond op de radio. Daarin werden de luisteraars opgeroepen om zelf na te denken. Als gelovige wekte dat bij mij de indruk, dat men er van uit ging dat ik dat dus niet deed. Om zelf te kunnen nadenken, zou je niet mogen luisteren naar een gezaghebbende ‘hogere macht’. Nu en dan komen er boeken uit die lijken te suggereren dat gelovigen niet tot de slimsten behoren.
Een Nobelprijswinnaar stelde zelfs dat een wetenschapper die gelooft, wel schizofreen moet zijn. Heel recent een boek waarin wordt beschreven dat het ons in deze wereld zo goed gaat dankzij de wetenschap en bepaald niet dankzij de aanwezigheid van religie, integendeel. Godsdienst zou van alles doen om de vooruitgang tegen te gaan. Wanneer een mens het verstand maar gebruikt, dan komt alles goed.
De Kerk heeft grote fouten gemaakt, maar kennelijk beseffen deze schrijvende wetenschapsmensen niet dat zij een groot deel van hun collega’s diskwalificeren. Niet alleen de christelijke, maar zeker ook de joodse. Deze laatsten, vormen procentueel de grootste groep winnaars van Nobelprijzen. Maar dwazer is nog, dat men niet door heeft met een tunnelvisie te leven. Het lijkt alsof de schrijvers en denkers alleen nog maar zien wat zij willen zien. En God mag niet bestaan.
Echter, de droom, dat het verstand alles verklaart, zal steeds weer in duigen vallen. Geloof, hoop en liefde laten zich niet verklaren. Maar het gebruik van het verstand is wél een goddelijke opdracht. Ontvangen, beleven en doordenken, dat is wat een christen staat te doen. Niet alleen met betrekking tot het geloof, maar tot heel de schepping.
