Het is echt gebeurd. Niet dat u en ik er bij waren, maar heel veel anderen hebben het vervolg gezien. Een paar van zijn vrienden schreven op hoe zij hem ontmoetten, wat zij er van wisten en hadden gehoord. Meer dan 500 anderen hebben hem gezien. Toen Paulus dit aantal noemde in zijn brief aan de Korintiërs, leefden deze mensen bijna allemaal nog. ‘Ga het maar aan hen vragen’, lijkt hij te zeggen. Een stevige uitdaging, want in het Jodendom stond een zaak vast wanneer er twee getuigen waren.
Hoe het kan en hoe het precies gegaan is weet geen mens te vertellen. Maar stellen dat het niet gebeurd kan zijn, daarvoor is het nodig om heel wat mensen de mond te snoeren. Niet alleen mensen van toen. Het gaat door tot op de dag van vandaag. Het begon al met Paulus zelf. Terwijl hij op jacht was om zoveel mogelijk christenen gevangen te nemen, werd hij aangesproken. ‘Wie bent u?’ vroeg hij. ‘Ik ben Jezus, die jij vervolgt’, was het antwoord. De rest van zijn leven heeft hij aan deze Heer gewijd, met onvoorstelbare inspanningen en ontberingen. Teveel, om te verdragen voor een illusie.
Een van onze zonen vertelde me kort geleden over een Iraniër, die al langere tijd in Nederland woont, maar nu graag gedoopt wil worden. In een droom was Jezus hem verschenen. Dergelijke verhalen had ik al wel gehoord vanuit landen in Noord – Afrika, maar het kan dus ook in hier.
Het hoeft natuurlijk niet door dromen. Die zouden nog bedrog kunnen zijn. Maar wie geraakt is door een ontmoeting met de Levende Heer, kan die ervaring haast niet meer kwijt raken. De ontdekking wat vergeving kan betekenen, hoe bevrijdend deze kan zijn. De ervaring van verandering, van vernieuwing in het denken en doen en laten. Dat alles laat een mens niet meer los. ‘Opnieuw geboren worden’, met een dergelijk indrukwekkende benaming beschrijft Jezus zelf hoe ingrijpend het is om Jezus, de Opgestane, te leren kennen.
Het vervolg, de effecten van de opwekking van Jezus uit de dood, heeft de wereld veranderd. Het ging niet met geweld, de verbreiding van het goede nieuws, het Evangelie. Het ging vooral door sterke voorbeelden. Mensen gingen anders leven. In de omgeving viel het op. Er werd gevraagd naar de oorzaak. Men verwonderde zich ook over de houding van martelaren. Een man van in de 80, die gevraagd werd Jezus te verloochenen bijvoorbeeld. Daardoor zou hij zijn leven redden. Zijn antwoord was: ‘Hij heeft mij 80 jaren liefgehad, zou ik hem dan nu verraden?’
Het is echt gebeurd. Jezus is dwars door de dood heengegaan. Deze kon hem niet vasthouden. Gods tegenstander, de ‘vader van de dood’, raakte zijn gezag kwijt. Hij moest loslaten en wist vanaf dat moment dat hij definitief verslagen was. Het is daardoor, dat wij leven met hoop. Niet alleen voor onze eigen toekomst, hoe belangrijk dat ook is. Maar hoop op een nieuwe wereld; een einde aan chaos en verdriet. Een wereld waarin wij Jezus zullen zien.
