Van mening verschillen kan geen kwaad meestal. Hoewel ... ook in dezen is het de toon die de muziek maakt. Luisterend naar Johannes de Doper, zou je ook zo nu en dan kunnen denken dat het wel wat kalmer kon. Maar is dat ook zo? Zijn boodschap was een duidelijke, namelijk dat het ging gebeuren. Het Koninkrijk van God stond voor de deur en de Messias kwam er aan. Mensen, die maar gewoon doorhobbelden op het paadje dat zij gewend waren, liepen de kans de boot te missen. Verandering was noodzakelijk. En omdat de doorsneemens niet graag verandert, moest er wel klare taal worden gesproken. Maar ook dan kun je je nog afvragen wat het effect op langere termijn is geweest bij al die mensen die zich door hem lieten dopen. Heeft het Jezus veel volgelingen opgeleverd?
Jezus zelf kon er ook wat van. Schijnheiligheid en intolerantie verleiden Hem tot forse taal. Dat was dan niet om mensen als schriftgeleerden en dergelijke als zodanig de grond in te boren. Wat Hij hen kwalijk nam, was dat zij niet eerlijk waren. Zij keken neer op hen die niet van hun clubje waren. ‘De schare die de Wet niet kent’, zo noemden zij het ‘gewone’ volk. Zodoende eisten zij van de mensen meer dan zij zelf waar maakten. Maar dat neerkijken op anderen, doet denken aan de uitdrukking ‘zij zijn nog niet zo ver’. Een uitdrukking, die in het verleden werd gebruikt als kwalificatie voor wie zogenaamd progressieve ideeën over God, geloof en Bijbel niet klakkeloos overnam. Wie dat wel deden, kwamen er soms dan weer achter dat zij niet zozeer progressief waren, maar eerder trendgevoelig. Vandaar dan ook weer de uitdrukking dat ‘wie trouwt met de tijdgeest, snel weduwnaar/weduwe is.
Onze tijd kent ook het verschijnsel dat met enig medelijden of zelfs met afgrijzen wordt gekeken naar wie niet meegaat met de tijd. Wat dit ook mag betekenen. De ideeën over allerlei zaken veranderen, dat is logisch en soms nodig. Maar betekent dat dan ook dat men de naaste als minder mag bekijken omdat deze anders over dingen denkt? Ik dacht het niet. Soms verbaas ik me over het gemak waarmee wordt gesteld dat iedereen in ons land ergens aan meedoet of ergens hetzelfde van vindt; ‘Heel Holland bakt’ bijvoorbeeld. Spannender wordt het wanneer het gaat om zaken van ethiek of geloof. Over homofilie hebben we kortgeleden weer gedoe gehad. Maar wisten de mensen die zo verontwaardigd waren over de Nashville verklaring dan niet dat niet iedereen in ons land denkt zoals zij? Zoals in die verklaring schijnt door te klinken dat je ‘het’ wel mag zijn, maar niet doen, zo lijkt het dat je voor hen, die geschokt waren door de verklaring, misschien nog wel mag vinden wat je vindt, omdat je ‘zover nog niet bent’, als je het maar niet laat horen. Maar zo werkt het niet. Mensen veranderen immers niet zo gemakkelijk.
Forse taal, soms is het nuttig, maar nooit zonder goed doel.