Aanpakken!!

In het prachtig vormgegeven kerkblad van de Protestantse kerk in de provincie Fryslân, staat wekelijks een column over bijzondere gelovigen. Mensen van heel vroeger en van meer recente datum. Met die van vroeger, liep het nogal eens niet bijster goed af. Het martelaarschap was een veel voorkomende dood. De meer recente figuren trouwens overleefden de aanvallen op hen ook niet altijd; zo werd niet zo lang geleden bijvoorbeeld de geschiedenis en het lot van Bonhoeffer behandeld. Hij werd in april 1945 op last van Hitler vermoord. Er zijn zowel uit de geschiedenis als uit het heden onvoorstelbaar veel voorbeelden te halen over lijden omwille van het geloof in Jezus. Zo laat Open Doors bijvoorbeeld weten, dat momenteel ruim 300 miljoen mensen ‘zeer ernstig dan wel extreem vervolgd worden omwille van het geloof in Christus Jezus’. Wil je daar meer van weten, abonneer je dan (gratis) op het blad van Open Doors (0341 – 465000).

Ander onderwerp: eeuwen geleden – rond 1350 – stierf ongeveer een derde van de bevolking van Europa aan de pest. En wat dacht je van de Spaanse griep. Direct na afloop van de bloedige 1^e Wereldoorlog werd de wereld hierdoor geraakt (1918 – 1920), met als gevolg naar schatting 20 tot 100 miljoen doden.

Waarom vertel ik deze gruwelijkheden? Omdat wij als kerken op weg gaan naar het nieuwe seizoen. Hoe we uit de coronaperiode zijn gekomen weet ik nu nog niet, maar wel weet ik dat het hoog tijd wordt om de mouwen op te rollen en vol goede moed te beginnen aan de voorbereidingen voor een nieuwe start. Veel mensen hebben de laatste tijd geklaagd en de opgelegde beperkingen als zwaar ervaren; de mogelijkheid van een knuffel gemist, enz. Het is natuurlijk volstrekt onverantwoord om met het oog daarop te zeggen: ‘Waar hebben we het over?’ Toch doe ik dat. Daarom vertelde ik over die tijden en ervaringen uit het verleden. Natuurlijk kan ik uit ons eigen land ook als voorbeelden noemen de veerkracht die werd getoond na het einde van de oorlog in 1945 en na de ramp van 1953. Er werd aangepakt en opgebouwd. Soms ook wel ten koste van de rouwverwerking – daarvoor was naar het leek soms geen tijd.

Wij staan voor een nieuwe start. Wij hebben te maken met een krimpende kerk. Wij hebben te maken met talloze zoekers, die van de kerk vaak geen heil verwachten. Dat kan allemaal erg frustrerend zijn, maar het kan er ook toe leiden dat we op een nieuwe manier ontdekken hoe nodig het is dat we vertrouwen dat God niet loslaat waaraan Hij ooit begon. Dat we ontdekken hoe bemoedigend het is om samen creatief te zijn en hoe stimulerend om met elkaar aan te pakken. Vanmorgen vertelde iemand me over haar dorpskerk. Men is daar bezig om een soort tijdschrift te maken dat huis-aan-huis bezorgd gaat worden. Men durft het aan om op die manier naar buiten te stappen en zich uitnodigend te presenteren. Terecht, want wij hebben zo’n sterk verhaal, zulk goed nieuws.