Als je maar genoeg geloof hebt, dan kun je die berg verplaatsen. Ooit je hoofd gebroken over die uitspraak van Jezus? Of weleens nagedacht over de vraag hoe groot de puinhoop zou worden op aarde, wanneer goede gelovigen een geestelijke sport zouden maken van het verplaatsen van bergen en andere zaken? Is zo’n uitspraak een grapje van Jezus, een metafoor? Heb je wel eens iets gelezen over de christenen die de tekst over de slangen letterlijk namen? Om te tonen hoe groot, hoe stevig, hun geloof is, staken of steken ze hun hand in een bak met slangen. Niet iedereen heeft het overleeft. En dan het ‘welvaartsevangelie’. Geef zoveel mogelijk van wat je hebt aan de kerk/de voorganger en dan (pas) zal de Heer je rijkelijk zegenen. Er zijn best uitspraken van Jezus die je op dat spoor zouden kunnen zetten. Maar hebzucht en bedrog zijn in dezen ook niet vreemd. Is het lastig om te ontdekken wat je wel letterlijk moet nemen en wat minder of zelfs niet?
Boeiend vind ik dat ook bij de verhalen over het begin. Neem wat er staat in Genesis 4. Kaïn heeft zijn broer vermoord en dan vraagt de HEER hem waar zijn broer is. Het gesprek loopt uit op een veroordeling, een vervloeking. Kaïn zal een doler worden en dat maakt hem bang. Hij zegt: ‘.. als ik dan dolend en dwalend over de aarde moet gaan, kan iedereen die mij tegenkomt mij doden’. Een interessante uitspraak. Dit sluit aan bij de catechisantenvraag waar Kaïn zijn vrouw vandaan kreeg en is er misschien ook wel een antwoord op. Maar echt letterlijk, weten we tot nu toe toch over niet meer dan drie mensen op aarde? Eva, Adam en Kaïn? Zou het echt de bedoeling zijn om de Schrift zo te lezen, zo letterlijk? Over dat onderwerp is heel veel geschreven en heel veel geruzied. En het stof dat ruzies en veroordelingen opwerpen, vervaagt dat niet het zicht op Jezus? Op wat Gods bedoeling is met en voor Zijn schepping, Denk aan ‘het grote gebod’, de ‘gouden regel’, over liefde voor God en de naaste. Denk aan Micha 6, vers 8: ‘Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’. Ik weet ook best dat er meer over dit alles te zeggen is en dat dwaalwegen liefst geblokkeerd moeten worden. Maar in de loop der jaren is het me nogal eens overkomen dat mensen me wilden betrekken bij ideeën, meningsverschillen e.d. Was het dan een vluchtpoging of was het verstandig dat ik in een dergelijke situatie gewoonlijk antwoordde dat ik aan het volgen van Jezus mijn handen vol had. En ook daarover – ik weet het – is weer van alles te zeggen. Toch houd ik het daarop: Jezus volgen en een zo goed mogelijke leerling zijn. Niks op tegen toch?
Als je maar genoeg geloof hebt, dan kun je die berg verplaatsen. Ooit je hoofd gebroken over die uitspraak van Jezus? Of weleens nagedacht over de vraag hoe groot de puinhoop zou worden op aarde, wanneer goede gelovigen een geestelijke sport zouden maken van het verplaatsen van bergen en andere zaken? Is zo’n uitspraak een grapje van Jezus, een metafoor? Heb je wel eens iets gelezen over de christenen die de tekst over de slangen letterlijk namen? Om te tonen hoe groot, hoe stevig, hun geloof is, staken of steken ze hun hand in een bak met slangen. Niet iedereen heeft het overleeft. En dan het ‘welvaartsevangelie’. Geef zoveel mogelijk van wat je hebt aan de kerk/de voorganger en dan (pas) zal de Heer je rijkelijk zegenen. Er zijn best uitspraken van Jezus die je op dat spoor zouden kunnen zetten. Maar hebzucht en bedrog zijn in dezen ook niet vreemd. Is het lastig om te ontdekken wat je wel letterlijk moet nemen en wat minder of zelfs niet?
Boeiend vind ik dat ook bij de verhalen over het begin. Neem wat er staat in Genesis 4. Kaïn heeft zijn broer vermoord en dan vraagt de HEER hem waar zijn broer is. Het gesprek loopt uit op een veroordeling, een vervloeking. Kaïn zal een doler worden en dat maakt hem bang. Hij zegt: ‘.. als ik dan dolend en dwalend over de aarde moet gaan, kan iedereen die mij tegenkomt mij doden’. Een interessante uitspraak. Dit sluit aan bij de catechisantenvraag waar Kaïn zijn vrouw vandaan kreeg en is er misschien ook wel een antwoord op. Maar echt letterlijk, weten we tot nu toe toch over niet meer dan drie mensen op aarde? Eva, Adam en Kaïn? Zou het echt de bedoeling zijn om de Schrift zo te lezen, zo letterlijk? Over dat onderwerp is heel veel geschreven en heel veel geruzied. En het stof dat ruzies en veroordelingen opwerpen, vervaagt dat niet het zicht op Jezus? Op wat Gods bedoeling is met en voor Zijn schepping, Denk aan ‘het grote gebod’, de ‘gouden regel’, over liefde voor God en de naaste. Denk aan Micha 6, vers 8: ‘Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’. Ik weet ook best dat er meer over dit alles te zeggen is en dat dwaalwegen liefst geblokkeerd moeten worden. Maar in de loop der jaren is het me nogal eens overkomen dat mensen me wilden betrekken bij ideeën, meningsverschillen e.d. Was het dan een vluchtpoging of was het verstandig dat ik in een dergelijke situatie gewoonlijk antwoordde dat ik aan het volgen van Jezus mijn handen vol had. En ook daarover – ik weet het – is weer van alles te zeggen. Toch houd ik het daarop: Jezus volgen en een zo goed mogelijke leerling zijn. Niks op tegen toch?
Als je maar genoeg geloof hebt, dan kun je die berg verplaatsen. Ooit je hoofd gebroken over die uitspraak van Jezus? Of weleens nagedacht over de vraag hoe groot de puinhoop zou worden op aarde, wanneer goede gelovigen een geestelijke sport zouden maken van het verplaatsen van bergen en andere zaken? Is zo’n uitspraak een grapje van Jezus, een metafoor? Heb je wel eens iets gelezen over de christenen die de tekst over de slangen letterlijk namen? Om te tonen hoe groot, hoe stevig, hun geloof is, staken of steken ze hun hand in een bak met slangen. Niet iedereen heeft het overleeft. En dan het ‘welvaartsevangelie’. Geef zoveel mogelijk van wat je hebt aan de kerk/de voorganger en dan (pas) zal de Heer je rijkelijk zegenen. Er zijn best uitspraken van Jezus die je op dat spoor zouden kunnen zetten. Maar hebzucht en bedrog zijn in dezen ook niet vreemd. Is het lastig om te ontdekken wat je wel letterlijk moet nemen en wat minder of zelfs niet?
Boeiend vind ik dat ook bij de verhalen over het begin. Neem wat er staat in Genesis 4. Kaïn heeft zijn broer vermoord en dan vraagt de HEER hem waar zijn broer is. Het gesprek loopt uit op een veroordeling, een vervloeking. Kaïn zal een doler worden en dat maakt hem bang. Hij zegt: ‘.. als ik dan dolend en dwalend over de aarde moet gaan, kan iedereen die mij tegenkomt mij doden’. Een interessante uitspraak. Dit sluit aan bij de catechisantenvraag waar Kaïn zijn vrouw vandaan kreeg en is er misschien ook wel een antwoord op. Maar echt letterlijk, weten we tot nu toe toch over niet meer dan drie mensen op aarde? Eva, Adam en Kaïn? Zou het echt de bedoeling zijn om de Schrift zo te lezen, zo letterlijk? Over dat onderwerp is heel veel geschreven en heel veel geruzied. En het stof dat ruzies en veroordelingen opwerpen, vervaagt dat niet het zicht op Jezus? Op wat Gods bedoeling is met en voor Zijn schepping, Denk aan ‘het grote gebod’, de ‘gouden regel’, over liefde voor God en de naaste. Denk aan Micha 6, vers 8: ‘Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’. Ik weet ook best dat er meer over dit alles te zeggen is en dat dwaalwegen liefst geblokkeerd moeten worden. Maar in de loop der jaren is het me nogal eens overkomen dat mensen me wilden betrekken bij ideeën, meningsverschillen e.d. Was het dan een vluchtpoging of was het verstandig dat ik in een dergelijke situatie gewoonlijk antwoordde dat ik aan het volgen van Jezus mijn handen vol had. En ook daarover – ik weet het – is weer van alles te zeggen. Toch houd ik het daarop: Jezus volgen en een zo goed mogelijke leerling zijn. Niks op tegen toch?
Als je maar genoeg geloof hebt, dan kun je die berg verplaatsen. Ooit je hoofd gebroken over die uitspraak van Jezus? Of weleens nagedacht over de vraag hoe groot de puinhoop zou worden op aarde, wanneer goede gelovigen een geestelijke sport zouden maken van het verplaatsen van bergen en andere zaken? Is zo’n uitspraak een grapje van Jezus, een metafoor? Heb je wel eens iets gelezen over de christenen die de tekst over de slangen letterlijk namen? Om te tonen hoe groot, hoe stevig, hun geloof is, staken of steken ze hun hand in een bak met slangen. Niet iedereen heeft het overleeft. En dan het ‘welvaartsevangelie’. Geef zoveel mogelijk van wat je hebt aan de kerk/de voorganger en dan (pas) zal de Heer je rijkelijk zegenen. Er zijn best uitspraken van Jezus die je op dat spoor zouden kunnen zetten. Maar hebzucht en bedrog zijn in dezen ook niet vreemd. Is het lastig om te ontdekken wat je wel letterlijk moet nemen en wat minder of zelfs niet?
Boeiend vind ik dat ook bij de verhalen over het begin. Neem wat er staat in Genesis 4. Kaïn heeft zijn broer vermoord en dan vraagt de HEER hem waar zijn broer is. Het gesprek loopt uit op een veroordeling, een vervloeking. Kaïn zal een doler worden en dat maakt hem bang. Hij zegt: ‘.. als ik dan dolend en dwalend over de aarde moet gaan, kan iedereen die mij tegenkomt mij doden’. Een interessante uitspraak. Dit sluit aan bij de catechisantenvraag waar Kaïn zijn vrouw vandaan kreeg en is er misschien ook wel een antwoord op. Maar echt letterlijk, weten we tot nu toe toch over niet meer dan drie mensen op aarde? Eva, Adam en Kaïn? Zou het echt de bedoeling zijn om de Schrift zo te lezen, zo letterlijk? Over dat onderwerp is heel veel geschreven en heel veel geruzied. En het stof dat ruzies en veroordelingen opwerpen, vervaagt dat niet het zicht op Jezus? Op wat Gods bedoeling is met en voor Zijn schepping, Denk aan ‘het grote gebod’, de ‘gouden regel’, over liefde voor God en de naaste. Denk aan Micha 6, vers 8: ‘Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’. Ik weet ook best dat er meer over dit alles te zeggen is en dat dwaalwegen liefst geblokkeerd moeten worden. Maar in de loop der jaren is het me nogal eens overkomen dat mensen me wilden betrekken bij ideeën, meningsverschillen e.d. Was het dan een vluchtpoging of was het verstandig dat ik in een dergelijke situatie gewoonlijk antwoordde dat ik aan het volgen van Jezus mijn handen vol had. En ook daarover – ik weet het – is weer van alles te zeggen. Toch houd ik het daarop: Jezus volgen en een zo goed mogelijke leerling zijn. Niks op tegen toch?
Als je maar genoeg geloof hebt, dan kun je die berg verplaatsen. Ooit je hoofd gebroken over die uitspraak van Jezus? Of weleens nagedacht over de vraag hoe groot de puinhoop zou worden op aarde, wanneer goede gelovigen een geestelijke sport zouden maken van het verplaatsen van bergen en andere zaken? Is zo’n uitspraak een grapje van Jezus, een metafoor? Heb je wel eens iets gelezen over de christenen die de tekst over de slangen letterlijk namen? Om te tonen hoe groot, hoe stevig, hun geloof is, staken of steken ze hun hand in een bak met slangen. Niet iedereen heeft het overleeft. En dan het ‘welvaartsevangelie’. Geef zoveel mogelijk van wat je hebt aan de kerk/de voorganger en dan (pas) zal de Heer je rijkelijk zegenen. Er zijn best uitspraken van Jezus die je op dat spoor zouden kunnen zetten. Maar hebzucht en bedrog zijn in dezen ook niet vreemd. Is het lastig om te ontdekken wat je wel letterlijk moet nemen en wat minder of zelfs niet?
Boeiend vind ik dat ook bij de verhalen over het begin. Neem wat er staat in Genesis 4. Kaïn heeft zijn broer vermoord en dan vraagt de HEER hem waar zijn broer is. Het gesprek loopt uit op een veroordeling, een vervloeking. Kaïn zal een doler worden en dat maakt hem bang. Hij zegt: ‘.. als ik dan dolend en dwalend over de aarde moet gaan, kan iedereen die mij tegenkomt mij doden’. Een interessante uitspraak. Dit sluit aan bij de catechisantenvraag waar Kaïn zijn vrouw vandaan kreeg en is er misschien ook wel een antwoord op. Maar echt letterlijk, weten we tot nu toe toch over niet meer dan drie mensen op aarde? Eva, Adam en Kaïn? Zou het echt de bedoeling zijn om de Schrift zo te lezen, zo letterlijk? Over dat onderwerp is heel veel geschreven en heel veel geruzied. En het stof dat ruzies en veroordelingen opwerpen, vervaagt dat niet het zicht op Jezus? Op wat Gods bedoeling is met en voor Zijn schepping, Denk aan ‘het grote gebod’, de ‘gouden regel’, over liefde voor God en de naaste. Denk aan Micha 6, vers 8: ‘Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’. Ik weet ook best dat er meer over dit alles te zeggen is en dat dwaalwegen liefst geblokkeerd moeten worden. Maar in de loop der jaren is het me nogal eens overkomen dat mensen me wilden betrekken bij ideeën, meningsverschillen e.d. Was het dan een vluchtpoging of was het verstandig dat ik in een dergelijke situatie gewoonlijk antwoordde dat ik aan het volgen van Jezus mijn handen vol had. En ook daarover – ik weet het – is weer van alles te zeggen. Toch houd ik het daarop: Jezus volgen en een zo goed mogelijke leerling zijn. Niks op tegen toch?
Als je maar genoeg geloof hebt, dan kun je die berg verplaatsen. Ooit je hoofd gebroken over die uitspraak van Jezus? Of weleens nagedacht over de vraag hoe groot de puinhoop zou worden op aarde, wanneer goede gelovigen een geestelijke sport zouden maken van het verplaatsen van bergen en andere zaken? Is zo’n uitspraak een grapje van Jezus, een metafoor? Heb je wel eens iets gelezen over de christenen die de tekst over de slangen letterlijk namen? Om te tonen hoe groot, hoe stevig, hun geloof is, staken of steken ze hun hand in een bak met slangen. Niet iedereen heeft het overleeft. En dan het ‘welvaartsevangelie’. Geef zoveel mogelijk van wat je hebt aan de kerk/de voorganger en dan (pas) zal de Heer je rijkelijk zegenen. Er zijn best uitspraken van Jezus die je op dat spoor zouden kunnen zetten. Maar hebzucht en bedrog zijn in dezen ook niet vreemd. Is het lastig om te ontdekken wat je wel letterlijk moet nemen en wat minder of zelfs niet?
Boeiend vind ik dat ook bij de verhalen over het begin. Neem wat er staat in Genesis 4. Kaïn heeft zijn broer vermoord en dan vraagt de HEER hem waar zijn broer is. Het gesprek loopt uit op een veroordeling, een vervloeking. Kaïn zal een doler worden en dat maakt hem bang. Hij zegt: ‘.. als ik dan dolend en dwalend over de aarde moet gaan, kan iedereen die mij tegenkomt mij doden’. Een interessante uitspraak. Dit sluit aan bij de catechisantenvraag waar Kaïn zijn vrouw vandaan kreeg en is er misschien ook wel een antwoord op. Maar echt letterlijk, weten we tot nu toe toch over niet meer dan drie mensen op aarde? Eva, Adam en Kaïn? Zou het echt de bedoeling zijn om de Schrift zo te lezen, zo letterlijk? Over dat onderwerp is heel veel geschreven en heel veel geruzied. En het stof dat ruzies en veroordelingen opwerpen, vervaagt dat niet het zicht op Jezus? Op wat Gods bedoeling is met en voor Zijn schepping, Denk aan ‘het grote gebod’, de ‘gouden regel’, over liefde voor God en de naaste. Denk aan Micha 6, vers 8: ‘Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’. Ik weet ook best dat er meer over dit alles te zeggen is en dat dwaalwegen liefst geblokkeerd moeten worden. Maar in de loop der jaren is het me nogal eens overkomen dat mensen me wilden betrekken bij ideeën, meningsverschillen e.d. Was het dan een vluchtpoging of was het verstandig dat ik in een dergelijke situatie gewoonlijk antwoordde dat ik aan het volgen van Jezus mijn handen vol had. En ook daarover – ik weet het – is weer van alles te zeggen. Toch houd ik het daarop: Jezus volgen en een zo goed mogelijke leerling zijn. Niks op tegen toch?
Als je maar genoeg geloof hebt, dan kun je die berg verplaatsen. Ooit je hoofd gebroken over die uitspraak van Jezus? Of weleens nagedacht over de vraag hoe groot de puinhoop zou worden op aarde, wanneer goede gelovigen een geestelijke sport zouden maken van het verplaatsen van bergen en andere zaken? Is zo’n uitspraak een grapje van Jezus, een metafoor? Heb je wel eens iets gelezen over de christenen die de tekst over de slangen letterlijk namen? Om te tonen hoe groot, hoe stevig, hun geloof is, staken of steken ze hun hand in een bak met slangen. Niet iedereen heeft het overleeft. En dan het ‘welvaartsevangelie’. Geef zoveel mogelijk van wat je hebt aan de kerk/de voorganger en dan (pas) zal de Heer je rijkelijk zegenen. Er zijn best uitspraken van Jezus die je op dat spoor zouden kunnen zetten. Maar hebzucht en bedrog zijn in dezen ook niet vreemd. Is het lastig om te ontdekken wat je wel letterlijk moet nemen en wat minder of zelfs niet?
Boeiend vind ik dat ook bij de verhalen over het begin. Neem wat er staat in Genesis 4. Kaïn heeft zijn broer vermoord en dan vraagt de HEER hem waar zijn broer is. Het gesprek loopt uit op een veroordeling, een vervloeking. Kaïn zal een doler worden en dat maakt hem bang. Hij zegt: ‘.. als ik dan dolend en dwalend over de aarde moet gaan, kan iedereen die mij tegenkomt mij doden’. Een interessante uitspraak. Dit sluit aan bij de catechisantenvraag waar Kaïn zijn vrouw vandaan kreeg en is er misschien ook wel een antwoord op. Maar echt letterlijk, weten we tot nu toe toch over niet meer dan drie mensen op aarde? Eva, Adam en Kaïn? Zou het echt de bedoeling zijn om de Schrift zo te lezen, zo letterlijk? Over dat onderwerp is heel veel geschreven en heel veel geruzied. En het stof dat ruzies en veroordelingen opwerpen, vervaagt dat niet het zicht op Jezus? Op wat Gods bedoeling is met en voor Zijn schepping, Denk aan ‘het grote gebod’, de ‘gouden regel’, over liefde voor God en de naaste. Denk aan Micha 6, vers 8: ‘Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’. Ik weet ook best dat er meer over dit alles te zeggen is en dat dwaalwegen liefst geblokkeerd moeten worden. Maar in de loop der jaren is het me nogal eens overkomen dat mensen me wilden betrekken bij ideeën, meningsverschillen e.d. Was het dan een vluchtpoging of was het verstandig dat ik in een dergelijke situatie gewoonlijk antwoordde dat ik aan het volgen van Jezus mijn handen vol had. En ook daarover – ik weet het – is weer van alles te zeggen. Toch houd ik het daarop: Jezus volgen en een zo goed mogelijke leerling zijn. Niks op tegen toch?
Als je maar genoeg geloof hebt, dan kun je die berg verplaatsen. Ooit je hoofd gebroken over die uitspraak van Jezus? Of weleens nagedacht over de vraag hoe groot de puinhoop zou worden op aarde, wanneer goede gelovigen een geestelijke sport zouden maken van het verplaatsen van bergen en andere zaken? Is zo’n uitspraak een grapje van Jezus, een metafoor? Heb je wel eens iets gelezen over de christenen die de tekst over de slangen letterlijk namen? Om te tonen hoe groot, hoe stevig, hun geloof is, staken of steken ze hun hand in een bak met slangen. Niet iedereen heeft het overleeft. En dan het ‘welvaartsevangelie’. Geef zoveel mogelijk van wat je hebt aan de kerk/de voorganger en dan (pas) zal de Heer je rijkelijk zegenen. Er zijn best uitspraken van Jezus die je op dat spoor zouden kunnen zetten. Maar hebzucht en bedrog zijn in dezen ook niet vreemd. Is het lastig om te ontdekken wat je wel letterlijk moet nemen en wat minder of zelfs niet?
Boeiend vind ik dat ook bij de verhalen over het begin. Neem wat er staat in Genesis 4. Kaïn heeft zijn broer vermoord en dan vraagt de HEER hem waar zijn broer is. Het gesprek loopt uit op een veroordeling, een vervloeking. Kaïn zal een doler worden en dat maakt hem bang. Hij zegt: ‘.. als ik dan dolend en dwalend over de aarde moet gaan, kan iedereen die mij tegenkomt mij doden’. Een interessante uitspraak. Dit sluit aan bij de catechisantenvraag waar Kaïn zijn vrouw vandaan kreeg en is er misschien ook wel een antwoord op. Maar echt letterlijk, weten we tot nu toe toch over niet meer dan drie mensen op aarde? Eva, Adam en Kaïn? Zou het echt de bedoeling zijn om de Schrift zo te lezen, zo letterlijk? Over dat onderwerp is heel veel geschreven en heel veel geruzied. En het stof dat ruzies en veroordelingen opwerpen, vervaagt dat niet het zicht op Jezus? Op wat Gods bedoeling is met en voor Zijn schepping, Denk aan ‘het grote gebod’, de ‘gouden regel’, over liefde voor God en de naaste. Denk aan Micha 6, vers 8: ‘Er is jou, mens, gezegd wat goed is, je weet wat de HEER van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God’. Ik weet ook best dat er meer over dit alles te zeggen is en dat dwaalwegen liefst geblokkeerd moeten worden. Maar in de loop der jaren is het me nogal eens overkomen dat mensen me wilden betrekken bij ideeën, meningsverschillen e.d. Was het dan een vluchtpoging of was het verstandig dat ik in een dergelijke situatie gewoonlijk antwoordde dat ik aan het volgen van Jezus mijn handen vol had. En ook daarover – ik weet het – is weer van alles te zeggen. Toch houd ik het daarop: Jezus volgen en een zo goed mogelijke leerling zijn. Niks op tegen toch?
